تأثیر فرآیند ساخت به روش کیسه خلأ بر رفتار مکانیکی ساندویچ های با هسته PVC

استفاده از کامپوزیت های زمینه پلیمری و ساختارهای ساندویچی در صنایع مختلف بخصوص صنایع هوا فضا با سرعت چشمگیری گسترش یافته است . استفاده مؤثر از این ساختارها در صنایع هوایی مستلزم ب کارگیری یک فرآیند مناسب در ساخت می باشد . درآغاز پیدایش صنعت کامپوزیت، ساخت اینگونه قطعات با استفاده از فرآیند لایه گذاری دستی انجام می پذیرفت . اما به هر حال کنترل کیفیت در فرآیند لایه گذاری دستی ً نسبتا مشکل میباشد و کیفیت قطعه ساخته شده در این فرآیند تا حدود زیادی به مهارت فرد سازنده بستگی دارد . در ضمن کنترل پارامترهایی همچون ضخامت قطعه، میزان حجم الیاف، میزان حجم حفره ها و اتصال مناسب بین پوسته و هسته در این فرآیند نیز به سهولت انجام نمی پذیرد . از دیگرمحدودیت های فرآیند لایه گذاری دستی می توان به آزاد شدن گازهای مربوط به مخلوط شدن رزین همچون گاز استایرن و وجود فقط یک سطح صاف در قطعه قالبگیری اشاره نمود . رفع تمامی مشکلات و محدودیت های مذکور با استفاده از فرآیند کیسه خلأ در ساخت قطعات کامپوزیت امکانپذیر می باشد . در این تحقیق با استفاده از آزمون های فشار، برش و خمش، رفتار مکانیکی ساختارهای ساندویچی تحت دو روش ساخت لایه گذاری دستی و فرآیند کیسه خلأ بررسی و مقایسه می گردد . بر اساس نتایج آزمایشگاهی بدست آمده، نمونه های ساخته شده با استفاده از فرآیند کیسه خلأ، خواص مکانیکی بهتری نسبت به روش لایه گذاری دستی ساده از خود نشان می دهند .