بهینه سازی ترتیب فرآیند نقطه جوشکاری در مونت ا ژ قطعات بدنه فلزی خودرو (خاصه مجموعه کفی عقب پراید) جهت کاهش پیچیدگی

در این تحقیق تاثیر ترتیب فرآیند نقطه جوشکاری که یکی ازاصلی ترین فرآیندهای اتصال دربدنه خودرو می باشد، برروی مغایرت های ابعادی قطعه مجموعه کفی عقب بدنه خودروی پراید صورت گرفته، ومنشا تعریف پروژه، مش کل موجود در خط تولید این مجموعه ازلحاظ پیچیدگی است. فرآیند جوشکاری نقطه ای از متداولترین پروسه های اتصال ورقهای فلزی در صنایع است که به علت ایجاد تغییر دمای نا همگون در قطعه، باعث ایجاد تنش پسماند و تغییر شکل ناخواسته در محصول می شود. با استفاده از رویکرد شش سیگما ابتدا عوامل متعدد انحراف در مونتاژ مجموعه ها ی بدنهخودرو بررسی و شناسایی شده و سپس میزان تاثیر گذاری اتصال به روش جوشکاری نقطه ای بدست آمده و انحراف نهایی توسط روش طراحی آزمایشها مورد بررسی قرارگرفته است. نهایتاً براساس روش تاگوچی تمرکز برروی عوامل کلیدی جهت کاهش انحراف انجام شده است. نتایج بدست آمده از آزمایشات، انتخاب بهترین ترتیب نقطه جوشکاری با استفاده ازروشهای مذکوررا ایجاد کرده، بطوریکه حذف %100 مغایرت در راستای ارتفاع مجموعه کفی عقب خودروی پراید را ممکن ساخته است. نتیجه کل ی این تحقیق استخراج دو قانون جهت طراحی ترتیب فرآیند نقط ه جوشکاری برای مونتاژ قطعات زیرمجموعه های بدنه خورو با محور تقارن و نیز بدون محور تقارن است. روش طراحی شده در این تحقیق برای بررسی و کاهش مغایرتهای ابعادی حاصل از ترتیب نقطه جوش درزیر مجموعه های بدنه خودرو درخطوط تولید خصوصاً زیر مجموعه هایی که ازلحاظ ابعادی بزرگ هستند، قابل تعمیم است.

کلیدواژه ها:

ترتیب نقطه جوش ، کفی عقب ، پیچیدگی ، طراحی آزمایشها ، شش سیگما