تحلیل تلرانسی مجموعههای مکانیکی شامل تلرانسهای نامتقارن با استفاده از مدل عدم قطعیت بر مبنای منطق فازی

تحلیل تلرانسی ابزار محاسباتی مناسبی جهت بررسی و تخمین اثرات تلرانسهای ابعادی و هندسی در کیفیت، عملکرد، مونتاژپذیری و هزینه های نهایی تولید یک مجموعه مکانیکی است. توصیف و تحلیل کمی اندازه و هندسه اجزای یک مجموعه مکانیکی به طور ذاتی درگیر با مفاهیم مربوط به عدم قطعیت است. از طرفی به منظور بیان اطلاعاتی که به نوعی در تعیین مقدار آنها عدم قطعیت وجود دارد، می توان از منطق فازی و در تحلیل ها و محاسبات مربوط به متغیرهایی که اندازه آنها در بازه های مشخصی تغییر می کند، از حساب بازه ای مودال استفاده نمود. در این مقاله مدل جدیدی برای تحلیل عدم قطعیت ابعادی مجموعه های مکانیکی که شامل تلرانس های نامتقارن هستند ارائه می گردد. در روش ارائه شده در مدلسازی تلرانس ها از اعداد فازی و برای تحلیل انباشتگی از مدلهای بدترین حالت و آماری اصلاح شده استفاده شده است. در این روش با در نظر گرفتن انواع منحنی های توزیع تغییرات آماری رایج و لحاظ نمودن فاکتور تورم در این منحنی ها جهت استفاده در تحلیل های آماری و همچنین با معرفی فاکتور جدیدی به نام فاکتور فازی، متغیرهای ساخت و مونتاژی در قالب اعداد فازی و توابع عضویت مناسب، مدلسازی می شوند. در این مقاله روابط جدیدی جهت تحلیل تلرانسی ارائه شده است که با استفاده آن می توان حدود تلرانسی بالا و پایین ابعاد مونتاژی را به همراه پارامتر میزان عدم قطعیت مربوطه، بر اساس حدود تلرانسی بالا و پایین و پارامتر عدم قطعیت هریک از متغیرهای ساخت بیان نمود. با استفاده از روش ارائه شده می توان به طور دقیق میزان درصد مشارکت هریک از متغیرهای ساخت را بر حدود پایین و بالای تلرانسی هریک از متغیرهای مونتاژی، با در نظر گرفتن پارامتر عدم قطعیت ابعادی، پیش بینی نمود. در این مقاله با استفاده از روش ارائه شده، دو مثال موردی خطی و غیرخطی مورد تحلیل و توانمندی های روش مورد ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تحلیل تلرانسی ، منطق فازی ، مجموعه های مکانیکی ، عدم قطعیت