طراحی بهینه جاذب ارتعاشی نصب شده بر روی سازههای خطی تحت ارتعاشات اتفاقی

یکی از راهکارهای متداول کنترل ارتعاشات در سازهها استفاده ازجاذبهای ارتعاشی میباشد. در این مقاله بر مبنای یک روش چند منظوره که بردار تابع هدف آن کارایی قابلیت اطمینان اتفاقی وشاخصهای هزینه سازه را جمعآوری میکند، یک معیار بهینه سازی برای سیستمهای مکانیکی که در معرض ارتعاشات اتفاقی قرار دارند، ارائه میگردد. این معیار با معیارهای رایج قدیمی مورد استفاده برای طراحی سازههای تحت اثر ارتعاشات اتفاقی متفاوت است و بر مبنای کمینه کردن تغییرات جابهجایی یا شتاب پاسخهای سازه اصلی، بدون در نظر گرفتن کارایی مورد نیاز در برابر شکست میباشد. در این مطالعه روش بهینه سازی چندمنظوره برای طراحی جاذب ارتعاشی برای کنترل ارتعاشات سازهای غیریکنواخت تحریککننده یک سازه مکانیکی که بر مبنای فرایند شتاب اتفاقی توسعه داده شده، بررسی میگردد. این کار بر مبنای الگوریتم بهینه سازی زنبور عسل انجام شده است. در ادامه یک مثال عددی برای یک جاذب ارتعاشی ساده توسط این روش نشان داده میشود. نتایج روند افزایش هزینهها را به ازای کاهش احتمال تخریب سازه نشان میدهند و بدین ترتیب تصمیمگیری و انتخاب مناسب بر اساس نیاز و هزینه را در مقاصد طراحی میسر میکند

کلیدواژه ها:

جاذب ارتعاشی ، بهینه سازی چندمنظوره ، الگوریتم زنبور عسل ، ارتعاشات اتفاقی ، سازههای خطی