بهینه سازی صافی سطح درفرایند پرداخت کاری با ذرات ساینده مغناطیسی به کمک شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,624

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISME20_550

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1391

چکیده مقاله:

پرداخت کاری با ذرات ساینده مغناطیسی یکی از فرایندهای پیشرفته ی ماشین کاری است کهعمدتا از آن برای پرداخت آینه ای سطوح تخت و یا انحنادار استفاده می شود کم بودن نیروی برشی زیاد نبودن دمای ماشین کاری حداکثر 200 درجه سانتی گراد و عدم ایجاد عیوب سطحی روی قطعه کار از ویژگیهای منحصربفرد این روش به حساب می آینداز آنجا که درفرایندهای پرداخت کاری معیار کیفیت سطح از اهمیت ویژه ای برخوردار است بنابراین بهینه کردن پارامترهای تاثیرگذار و رسیدن به کمترین زبری سطح ممکن از مهمترین اهداف دراین پژوهش به حساب می آید با مروری بر تحقیقات انجام شده به نظر می رسد که محققین از تکنیک الگوریتم ژنتیک برای بهینه کردن شرایط پرداختکاری استفاده نکرده اند بنابراین دراین مقاله سعی شده است با کوپل کردن شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک به کمترین صافی سطح ممکن دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک - بهینه سازی - پرداخت کاری با ذرات ساینده مغناطیسی - شبکه عصبی - صافی سطح

نویسندگان

سالار سلیمیان ریزی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی امیرکبیر

عبدالرضا رحیمی

دانشیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مهدی سلیمیان ریزی

دانشجوی کارشناسی ارشد