بررسی تجربی پارامترهای تولید بر میزان براقیت و انقباض قطعات قالبگیری تزریقی تولید شده از ABS و PC

قطعات ترموپلاستیکی به روش های اکستروژن، تزریق و دیگر روشهای مشابه تولید می شوند. در روش تزریق پلاستیک کنترل و دقت اندازه گیری توسط کاربر نسبت به روشهای دیگر بیشتر است. با تغییر پارامترهای مختلف فرایند می توان نسبت های مختلفی از براقیت و تلرانس ابعادی (انقباض) را در محصول تولیدی ایجاد کرد. این پارامترها که به ماده اولیه، فشار نگهداری، دمای قالب، دمای مذاب، زمان نگهداری، سرعت تزریق و ضخامت قطعات تقسیم می شوند هر کدام به سهم خود در اختلاف براقیت تأثیر داشته که با تغییر در هر کدام از آنها می توان براقیت و تلرانس ابعادی (انقباض) محصول را تغییر داد. در این پژوهش از ترکیب دو ماده ABS و PC برای انجام تست براقیت و تلرانس ابعادی استفاده شده است. تولید قطعات با استفاده از دستگاه اکستروژن صورت گرفته است. انجام تست براقیت با استفاده از دستگاه تست براقیت سنج نوو گلاس تریو می باشد. انجام تست تلرانس ابعادی با استفاده از کولیس و میکرومتر انجام شده است. درنهایت هدف از تعریف این پروژه بررسی و تعیین نحوه تأثیر نوع مواد و پارامترهای فرآیند بر خواص ظاهری و تلرانس ابعادی قطعات همچنین ارائه پیشنهاداتی جهت تولید قطعات با خواص ظاهری مناسب تر می باشد. نتایج بدست آمده از تست براقیت و تلرانس ابعادی نشان می دهد پارامترهای تأثیرگذار بر روی براقیت که عبارتند از: درصد ترکیب مواد اولیه، دمای مذاب، فشار نگهداری که باعث افزایش براقیت، تلرانس ابعادی در قطعات تزریقی می شوند که بالاترین براقیت متعلق به ماده ای با ترکیب 50% ABS و 50% PC می باشد و بالاترین تلرانس ابعادی نیز متعلق به ماده 30% ABS و 70% PC و کمترین تلرانس ابعادی متعلق به ماده 100% ABS می باشد.

کلیدواژه ها:

قطعات ترموپلاستیک ، براقیت ، تلرانس ابعادی ، ترکیب ABS/PC ، روش تاگوچی