مقایسه روش های بردار کامل و فشرده مرتبه دو در بهبود مدل اجزا محدود تیر یک سرگیردار با اتصال فنر

در این مقاله به مقایسه روش های بردار کامل و فشرده مرتبه دو در بهبود مدل اجزا مجدود تیر یک سرگیردار با اتصال فنر با استفاده آنالیز مودال تجربی پرداخته شده است. مقادیر آنالیز مودال تجربی توسط یک آنالایزر 12 کاناله به روش چکش متحرک استخراج شدند. از نرم افزار ICAT برای محاسبه پارامترهای مودال تجربی استفاده شده است. نتیجه گیری کلی بدین شرح است که روش بردار کامل علاوه بر توانایی تفسیر فیزیکی دارای حجم محاسبات کم می باشد. روش فشرده مرتبه دو به دلیل استفاده از روش های مناسب کاهش و کار با ماتریس های کوچک تر از دقت و سرعت پردازش بسیار خوبی برخوردار می باشد و می تواند برا مدل های بزرگتر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

روش بردار کامل ، روش فشرده درجه دو ، مدل اجزا محدود