شکل دهی الکترومغناطیس آزاد صفحه آلومینیومی و بررسی تعریف مدل های رفتاری مختلف

شکل دهی الکترومغناطیس یکی از انواع شکل دهی های غیر رایج است که از نیروی الکترومغناطیس برای شکل دهی فلزات در سرعت های بالا استفاده می کند. اغلب از این روش برای تغییر قطر در استوانه یا لوله های فلزی و شکل دهی صفحات فلزی استفاده می شود. در سالهای اخیر با توجه به رویکرد صنایع مختلف از جمله صنایع خودروسازی و هوافضا در استفاده از فلزات سبک و انعطاف پذیر مانند آلومینیوم شاهد گسترش روزافزون مطالعات و تحقیقات در این زمینه هستیم. از میان فواید بسیار زیاد در استفاده از این روش شکل دهی می توان به افزایش حد شکل دهی، تکرارپذیری و بهره وری بالا، کاهش قیمت تمام شده ابزار و قالب ها و همچنین کاهش پدیده های چروکیدگی و بازگشت فنری اشاره کرد. یکی از پرکاربردترین روش های شبیه سازی شکل دهی الکترومغناطیس، شبیه سازی اجزاء محدود این روش است. در مقاله کار سعی شده با استفاده از مدل سازی اجزاء محدود بخش های الکترومغناطیس و مکانیک، که برای این منظور به ترتیب از نرم افزارهای (ماکسول 3 بعدی) و (آباکوس) استفاده شده است؛ به حل بدون همبستگی این پدیده ها برای شبیه سازی شکل دهی الکترومغناطیس صفحات آلومینیومی پرداخته شده و به منظور اعتبار س نجی این روش نتایج حاصل شده با نتایج آزمایشگاهی معتبر مقایسه شده اند. سپس تاثیر مدل های رفتاری مختلف در مدل سازی مکانیکی شکل دهی های پر سرعت فلزات مورد بررسی قرار گرفته است. از نتایج بدست آمده می توان به این نکته اشاره کرد که در تعریف مدل های رفتاری مختلف، مدل های حساس به نرخ کرنش نتایجی نزدیک تر به نتایج آزمایشگاهی در اختیار ما می گذارند