بررسی مسیر حرکت تک گلوله با استفاده از مدل فیزیکی آسیای گردان

در این تحقیق، مسیر حرکت تک گلوله که شامل حرکت بر روی سطح بالابر و حرکت پرتابی در آسیا می باشد، مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر کروی و غیر کروی بودن ذرات روی حرکت بار به صورت آزمایشگاهی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به روابط ارائه شده برای حرکت تک گلوله توسط (1991) Powell، تا زمانی که نیروی اصطکاک ایستایی بین جسم و سطح بالابر به بیشترین مقدار خود(wsN) نرسد، جسم شروع به حرکت نمی کند. این حالت برای اجسام غیر کروی صادق می باشد ولی زمانی که کوچکترین نیروی اصطکاکی به گلوله وارد شود، این نیروی اصطکاک باعث ایجاد گشتاور حول مرکز گلوله می شود که در این صورت گلوله شروع به غلتیدن می کند و از حالت تعادل خارج می شود. بررسی ها نشان داد با توجه به غلبه نوسان سیستم بر ضریب اصطکاک ایستایی، اختلاف بین نقاط برخورد بدست آمده از دو گلوله ی با جنس های متفاوت (ضریب اصطکاک متفاوت) کمتر از 2 درجه است و تغییر ضریب اصطکاک تاثیر چندانی در نقطه برخورد گلوله به آستر آسیا ندارد. این در حالی است که در حالت تئوری و در روابط Powell، تنها با تغییر 0 / 4 ضریب اصطکاک با توجه به صفر نبودن مقدار دل، نقطهی برخورد گلوله حدود 15 درجه (228 3 تا 242 / 4 درجه) تغییر می کند. برای حالت تئوری، بررسی میزان اختلاف زاویه ی برخورد تک گلوله در آسیا، در حالتی که مقدار ضریب اصطکاک ایستایی در نقطهی تعادل صفر در نظر گرفته شود و حالتی که از روابط Powell استفاده شود، نشان داد اگر شرایط به گونه ای باشد که ضریب اصطکاک ایستایی مقداری نزدیک به صفر باشد، نتایج حاصل از دو روش نزدیک به هم می باشد. ولی اگر ضریب اصطکاک ایستایی مقدارش زیاد باشد، تفاوتها بارز خواهند شد.