بررسی سیستم انتقال نور خورشید به وسیله فیبر نوری به داخل ساختمان و تحلیل انرژی و اگزرژی آن

روشنایی یکی از پرمصرف ترین بخش های مصرف انرژی الکتریکی در شبانه روز بشمار می رود. مصرف روشنایی در روز نیز بخش قابل توجهی از این بخش را در بر گرفته است در حالیکه بزرگترین منبع انرژی و نور در دسترس است. با هدایت و انتقال نور روز و استفاده از نور طبیعی در مکان هایی که به نور روز دسترسی مستقیم ندارند می توان از یک مسیر طولانی و هزینه بر برای روشنایی مصنوعی در روز جلوگیری کرد. در حال حاضر سیستم هایی برای هدایت و انتقال نور خورشید به فضای داخلی ساختمان ها طراحی و ساخته شده است. این مقاله به بررسی طراحی ها و تحلیل انرژی و اگزرژی های سیستم های سیستم انتقال نور خورشید به وسیله فیبر نوری پرداخته شده است . برای افزایش بازده سیستم باید در طراحی دریافت کننده های خورشیدی از انعکاس متوالی خودداری کرد و از مقطع های سهموی و خارج مرکز استفاده شود. از انتقال دهنده ها با قطر کم و طول زیاد نیز خود داری شود. بازده انرژی این سیستم ها در حدود 45٪ و بازده اگزرژی کل کمتر از 18 می باشد که بیشترین تلفات اگزرژی، ناشی از قسمت دریافت کننده می باشد. در نتیجه با بهینه سازی دریافت کننده ها افزایش قابل توجه ی در بازده کل مشاهده خواهد شد.