طراحی بهینهی فاز تغییر آرایش منظومه ی ماهواره ای بر پایه ی تئوری نشانه روی لامبرت

شیوه ی جدیدی برای تغییر آرایش منظومه های ماهواره ای بر اساس تئوری لامبرت ارائه می گردد. مسئله ی تغییر آرایش در این مقاله با قید کمینه سازی هزینه های ناشی از مصرف سوخت مد نظر قرار می گیرد. از اینرو، مانورهای مداری مورد نیاز اجرای عملیات تغییر آرایش به گونه ای طراحی می شود که انتقال مداری ماهواره ها به آرایش منظومه ی مطلوب با حداقل هزینه امکان پذیر شود. همچنین روش انتقال مداری انتخاب شده برای اجرای فاز تغییر آرایش منظومه ی ماهواره ای، هیچگونه قیدی بر روی شکل و جهت گیری مدارهای اولیه و هدف اعم از هم صفحه و هم محور بودن، دایروی بودن و یا داشتن یک نقطه ی مشترک ایجاد نمی کند. علاوه بر آن، روشی برای مدلسازی تابع هزینهی مسئله ی تغییر آرایش ارائه می گردد که در آن دو امر مهم انتقال مداری بهینه ی ماهواره ها به آرایش منظومه ی هدف و تخصیص بهینه ی هر یک از ماهواره ها به یک موقعیت یا مدار نهایی خاص، در یک گام انجام می پذیرد. بدین منظور، از تکنیک بهینه سازی ازدحام ذرات و ژنتیک مرکب استفاده می گردد. دو مسئلهی مختلف تغییر آرایش منظومه ی ماهواره ای، یک بار با استفاده از شیوه ی ارائه شده و یک بار با در نظر گرفتن موقعیت های پرواز و استقرار معین برای ماهواره ها، مدلسازی و حل میشود. نتایج حاصله حاکی از برتری شیوه ی ارائه شده در این مقاله است