تخمین ماکزیمم وزن مجاز و نیروی عضلات بازو هنگام بلندکردن وزنه به کمک سیگنال های الکترومایوگرافی

استفاده از سیگنال های عصبی سطحی به منظور تشخیص میزان فعالیت عضلات یک فرد بیمار و مقایسه آن با افراد سالم و هم چنین استفاده از الگوی سیگنال در کاربریهای توانبخشی به دلیل غیر تهاجمی بودن این روش با اقبال زیادی رو به رو شده است . در این مطالعه سیگنال های الکترومایوگرافی دو بیمار و سه فرد سالم در فرایند ثابت نگه داشتن سه وزنه 1، 1.5 و 2 کیلوگرم به همراه میزان ماکزیمم انقباض ارادی (ام وی سی) عضله هر فرد ثبت شده و با فیلتر کردن سیگنالهای ناخواسته الگویی بین میزان فعالیت عصبی هر فرد با میزان وزنه بلند شده پیدا می شود. سپس با در نظر گرفتن چند الگوی متفاوت و نرمال کردن هر سیگنال با سیگنال حاصل از ماکزیمم انقباض ارادی در عضلات افراد مختلف، بیشینه نیروی وارد شده به عضله دوسر بازو و هم چنین نیروی عضله با فرض داشتن بیشینه نیرو حین اعمال بارهای مختلف تخمین زده شده و با مقادیر تئوری پیشنهادی در مقالات مقایسه می شود.

کلیدواژه ها:

سیگنال الکترومایوگرافی ، نیروی عضلات ، ماکزیمم نیروی ارادی ، فیلتر سیگنال