مقایسه عملکرد سیستم های تهویه جابه جایی کفی و اختلاطی بالاسری داخل اتوبوس در دفع آلاینده های ذره ای

بررسی توزیع ذرات آلاینده در داخل اتوبوس به عنوان یکی از وسایل نقلیه پرکاربرد که دارای تراکم بالای جمعیت است، به منظور بررسی کیفیت هوای داخل از اهمیت فراوانی برخوردار است. سیستم تهویه اختلاطی بالاسری و جابهجایی کفی، دو سیستم تهویه متداول مورد استفاده در اتوبوسها هستند که در پژوهش حاضر به مقایسه این دو سیستم از نقطه نظر پراکندگی و دفع آلاینده های ذره ای پرداخته شده است. در این راستا با استفاده از حلگر عددی اپنفوم و بسته حل توسعه یافته پیمپل فوم توسط دیدگاه اویلری-لاگرانژی توزیع ذرات مورد بررسی قرار گرفته است. ذرات آلاینده دارای قطر 2/5 و 10 میکرومتر به صورت متراکم در قسمت جلو و وسط اتوبوس با سرعت اولیه صفر در نظر گرفته شده است . نتایج نشان میدهند که سیستم تهویه اختلاطی طبق انتظار، باعث پراکندگی بیشتر ذرات نسبت به سیستم تهویه جابهجایی میشود اما در این سیستم برای ذرات با اندازه 2/5 میکرومتر، %90 ذرات پس از گذشت سه دقیقه از دریچه خروجی خارج شده است. در حالی که در سیستم تهویه جابهجایی %74 ذرات پس از گذشت سه دقیقه خارج شده اند.

کلیدواژه ها:

ذرات آلاینده ، دیدگاه اویلری-لاگرانژی ، تهویه اتوبوس.