بازیافت حرارت اتلافی در دماهای کم و متوسط با بکارگیری سیکل رانکین ارگانیک

با توجه به افزایش جمعیت و تقاضای انرژی جهانی، بالا رفتن هزینه های انرژی، نگرانیها و قوانین زیست محیطی، بهبود و گسترش تکنولوژیهای جدید در راستای صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلاینده های زیست محیطی ضروری میباشد. برخی از این تکنولوژیها عبارتند از سیکل رانکین ارگانیک1، سیستمهای تولید همزمان برق، حرارت و سرما و انرژیهای تجدیدپذیر. سیکل رانکین ارگانیک یکی از تکنولوژیهای قابل اطمینان در زمینه بازیافت حرارت اتلافی و تولید انرژی الکتریکی با هدف افزایش راندمان، کاهش آلاینده های زیست محیطی و استفا ده از منابع حرارتی مختلف میباشد. این سیکل دارای عملکردی مشابه سیکل رانکین بخار میباشد، اما دارای تفاوتهایی در ساختار، نوع سیال عامل و برخی دیگر از ویژگیها میباشد که میتواند در کاربردهای متنوع از جمله بازیافت حرارت اتلافی، انرژی خورشیدی و انرژی زمین گرمایی مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله سیکل رانکین ارگانیک از دیدگاه های مختلف شامل ساختار، سیال عامل و نحوه انتخاب آن، کاربردهای مختلف و عوامل موثر بر راندمان مورد مطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

سیکل رانکین ارگانیک ، انرژی الکتریکی ، بازیافت حرارت ، مبرد