آنالیز اگزرژی دو سیکل کالینای دمابالا و ارگانیک رنکین در بازیابی گرمای اتلافی موتور تیبا

از کل انرژی موجود در سوخت که به موتور وارد میشود، تنها %30 از آن به صورت کار مفید از موتور خارج شده و 30-%40 از این انرژی اتلافی از طریق گازهای خروجی از موتور که دارای دما، فشار و سرعت بالایی هستند، اتلاف میگردد. روشهای مختلفی برای بازیابی ابعاد متفاوت این انرژی استفاده شده که یکی از این روشها، استفاده از سیکلهای ترمودینامیکی به منظور بهره گیری از دمای بالای گازهای خروجی میباشد. در این پژوهش با آنالیز اگزرژی دو سیکل ارگانیک رنکین با سیال عامل R-113 و کالینای دمابالا با سیال عامل آب و آمونیاک که با هدف بازیابی گرمای گازهای خروجی از موتور تیبا به انتهای موتور اعمال شده اند، به شناسایی اجزایی از دو سیکل که بیشترین نقش را در تخریب اگزرژی دارند، پرداخته میشود. همچنین بازده اگزرژی هریک از اجزا معین گردیده و در نهایت به مقایسه بازده قانون دوم ترمودینامیک دو سیکل پرداخته خواهدشد.نتایج بدست آمده حاکی از این بود که اجزایی از سیکلها که به نوعی نقش مبدل حرارتی را ایفا میکنند، مانند مبدلهای حرارتی و اواپراتور، بیشترین اتلافات اگزرژی و در نتیجه کمترین بازده اگزرژی را دارا هستند. همچنین اختلاف قابل توجه سیکل کالینای دمابالا ن سبت به سیکل ارگانیک رنکین از لحاظ در صد تبدیل انرژی ورودی به سیکل به توان مفید، نشان از برتری ویژه سیکل کالینا بر سیکل رنکین دارد.

کلیدواژه ها:

سیکل ارگانیک رنکین ، سیکل کالینای دمابالا ، بازیابی گرمای گازهای خروجی ، آنالیز اگزرژی