بررسی تجربی الگوی پاشش یک سیال غیرنیوتنی توسط انژکتور جت های برخوردی در زاوایای برخورد مختلف

ضعفهای پیشران های مایع سبب گشته تا در دو دهه گذشته به پیشرانهای ژله ای به عنوان راه کاری برای غلبه بر ضعف های این پیشرانها توجه ویژه ای شود. مطالعات قبلی نشان داده است که افزودن عوامل ژله ساز به پیشرانهای مایع سبب تبدیل این پیشرانها که عمدتا سیالاتی نیوتنی هستند به سیالات غیرنیوتنی گشته که این امر خواص فیزیکی این پیشرانها را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. این تغییرات به نوبه خود سبب تاثیر روی پاشش، اتمیزاسیون و احتراق این پیشرانها می گردند. به منظور فهم بهتر چگونگی تاثیر تغیراتی که درخواص فیزیکی پیشرانهای مایع دراثر ژلهای ساختن آنها بوجود می آید روی عواملی مانند پاشش و اتمیزاسیون، در این تحقیق از انژکتور جت برخوردی با سرعتها و زوایای برخورد مختلف به منظور اسپری و اتمیزاسیون کردن یک سیال ژلهای غیرنیوتنی که خاصیت رئولوژیکی شبیه به پیشرانهای ژلهای دارد استفاده شده است. تحلیل نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که استفاده از انژکتورهای جت برخوردی سبب ایجاد رژیم های مختلفی از اسپری و اتمیزاسیون (با توجه به بزرگی عدد رینولدز جت ها) برای سیالات غیر نیوتنی ژلهای شده که بعضی از این رژیمها تفاوت اساسی با رژیم های تشکیل شده برای سیالات نیوتونی دارند. به طور کلی 2رژیم شامل ریم بسته ناپایدار و ریم باز با تشکیل پی در پی لیگامنتهای کمانی شکل در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتهاند. که ویژگی هر یک از این رژیمها و همچنین تاثیر زاویه برخورد بر هر یک از این رژیمها در این مقاله بررسی میشود.

کلیدواژه ها:

پیشران ژله ای ، سیال غیر نیوتنی ، انژکتور جت برخوردی ، اتمیزاسیون