بررسی رابطه هوش معنوی با خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه اهداف: توانایی های معنوی می تواند اثرات مثبت سودمندی برای فرد به ویژه بیماران سرطانی به ارمغان آورد ممکن است با بهبود خودکارآمدی بیماران گامی مهم در بهبود شرایط روحی روانی جسمانی فرد داشته باشد، لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین بررسی رابطه هوش معنوی با خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان بود.روش ها مواد: این پژوهش، یک مطالعه کمی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به کلینیک سیدالشهدا شهر اصفهان در سال 1397 تشکیل دادند. از میان این بیماران، 100 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس خود سنجی هوش معنوی کینگ وپرسشنامه خودکارآمدی شرر بود. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (میانگین انحراف معیار) آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون رگرسیون) توسط نرمافزار SPSS 24 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین هوش معنوی با خودکارآمدی 0/001 ≤0/05 0/627 )از نظر آماری رابطه مستقیم معنیداری مشاهده گردید. همچنین متغیر هوش معنوی، 39/3 درصد از متغیر خودکارآمدی را در بیماران مبتلا به سرطان پیشبینی نمود.بحث نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، هوش معنوی بالاتر با خودکارآمدی بیشتر بیماران مبتلا به سرطان همراه بود.بنابراین به نظر می رسد تلاش اعضای تیم مراقبتی از جمله پرستاران در زمینه توسعه هوش معنوی این گروه از بیماران، می تواند به ارتقاء کارآمدی آنان در امر مراقبت از خود کمک نماید.