تاثیر آموزش به بیماران بستری در بخش جهت کمک به فرآیند درمان و افزایش تاب آوری آنان

سرطان یک بیماری مزمن با مراحل عود و درمان طولانی میباشد. و عوارض جانبی درمان نسبت به بیماری به مراتب مخربتر و ویران کنندهتر است . هنوز مردم عادی و حتی افراد تحصیل کرده درک درستی از سرطان ندارد و اغلب سرطان را مساوی با مرگ و نیستی میدانند در حالی که درصد زیادی از سرطانی ها درمانپذیر هستند و شاه کلید درمان سرطان تشخیص بهنگام و همکاری بیمار به عنوان عضو تیم درمان می باشد و این همکاری بیمار منوط به آموزش سازمان یافته و جامع و تیمی به بیماران است . مقوله ترس از بیماری و نداشتن درک درست از ماهیت بیماری و درمان آن باعث عدم همکاری بیمار در طول درمان شده و خصوصا در مراحل پایانی بیمار خسته شده و درمان را ناتمام رها کرده و گاها به سراغ درمانهای سنتی و غیر علمی میرود و باعث شکست درمان میشود . لذا با یک آموزش جامع و تیمی و سازمان یافته میتوان نگرش و درک بیماران را نسبت به ماهیت بیماری تغییر داد. بیمار با درمان و مراحل آن آشنا شده و عوارض جانبی درمان و نحوه کنار آمدن و کنترل آن را میآموزد و از تسکین درد و تغذیه مناسب حین درمان آگاه می شود و به عبارت بهتر بیمار می توند با تصویر ذهنی بهتر از خود و با اعتماد به نفس بالاتر به مراقبت از خود پرداخته و با افزایش کیفیت زندگی با امید بیشتری به زندگی ادامه دهد.

کلیدواژه ها:

سرطان ، آموزش ، درمان