بررسی تاثیر آنی کفی دارای بافت برجسته به صورت یکطرفه بر تقارن تحمل وزن و پارامترهای راه رفتن در بیماران سکته مغزی مزمن

سابقه و هدف: عدم تقارن در تحمل وزن یکی از علت های اصلی ایجاد اختلال در حفظ تعادل بیماران همیپارزی است که می تواند ایستادن و راه رفتن این بیماران را با مشکل مواجه کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آنی کفی دارای بافت برجسته به صورت یکطرفه بر تقارن تحمل وزن در حالت ایستاده و راه رفتن افراد سکته مغزی مزمن انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه شبه تجربی، 16 بیمار همیپارزی با میانگین سنی ( 94 / 6±) 12 / 52 سال و متوسط زمان گذشته از ضایعه ( 4/ 16 ±) 12 / 33 ماه به صورت غیراحتمالی ساده انتخاب شدند. شاخص تقارن در حالت ایستاده ( با استفاده از دو ترازو مشابه )، قرینگی طول گام، طول گام و سرعت راه رفتن (با استفاده از دستگاه بالانس مستر نوروکام) در 3 حالت بدون کفی، کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 و کفی دارای بافت برجسته با سختی 60 محاسبه گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد، استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 نسبت به حالت بدون کفی شاخص تقارن ( 022 / p =0 ) و قرینگی طول گام ( 004 / p = 0 ) به صورت معنی داری بهبود یافت، در حالی که هنگام استفاده ازکفی دارای بافت برجسته با سختی 60 تفاوت معنی داری نداشت. سرعت راه رفتن و طول گام در هنگام استفاده از هیچ کدام از کفی ها به طور معنی دار بهبود نیافت. نتیجه گیری: استفاده یکطرفه از کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 زیر پای غیر درگیر می تواند باعث بهبود تقارن در تحمل وزن و قرینگی طول گام به صورت آنی در افراد سکته مغزی مزمن شود.

کلیدواژه ها:

سکته مغزی ، کفی ، کفی دارای بافت برجسته ، شاخص تقارن ، راه رفتن