معرفی بیوگاز به عنوان سوختی جایگزین،همراه با نیم نگاهی به ظرفیت های لندفیل کهریزک تهران

سوختهای فسیلی منابع تجدید ناپذیر انرژی هستند که تاکنون توانسته اند نیازهای انسان به انرژی را پاسخگو باشند اما با توجه به افزایش بسیار زیاد جمعیت، افزایش تنوع مصرف، کاهش ذخایر و افزایش مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف سوختهای فسیلی، کشورهای توسعه یافته، کم کم به فکر استفاده از منابع جایگزین انرژی افتاده اند تا با استفاده از آن در آینده و پیشرفت خود را تضمین کنند. انرژی هسته ای و انرژی زیست توده (بیوگاز) دو گزینه متداول برای جایگزینی سوختهای فسیلی هستند. با توجه به تجارب ناگوار استفاده از انرژی هسته ای و در مقابل مزایای زیست محیطی استفاده از بیوگاز از قبیل قابلیت تولید مستقیم در مزارع کشاورزی، کاهش بوی نامطبوع زباله ها، بی خطر بودن، تولید کودهای با کیفیت ، کاهش آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی و کاهش عوامل بیماریزا، کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جهان، به استفاده از بیوگاز روی آورده اند. لندفیل ها از منابع مهم تولید بیوگاز هستند. لندفیل کهریزک تهران به عنوان بزرگترین محل دفن زباله ایران و خاورمیانه، منبع با ارزشی برای تولید این نوع انرژی می باشد. که در صورت طراحی و مدیریت صحیح میتوان تهدیدهای آن را به فرصت تبدیل کرد و از آن برای تولید انرژی قابل مصرف استفاده نمود در این مقاله سعی شده است که با معرفی بیوگازو فرایند تولید آن، با نیم نگاهی به محل دفن زباله کهریزک تهران، گامی هرچند کوچک جهت بهتر شدن وضعیت محیط زیست کشورمان برداشته شود.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، بیوگاز ، لندفیل ، کهریزک