تاثیر محیطهای مایع و جامد بر پرآوری درون شیشه ای ژنوتپ،های برتر گل محمدی

گل محمدی ،(Rosa damascena Mill)، یکی از مهمترین گونه های جنس رز می باشد. روشهای تکثیر معمول این گیاه پرهزینه و وقت گیر می باشند به همین جهت، کاربرد ریزازدیادی به عنوان یک روش جدید در تکثیر این گیاه اهمیت خاصی یافته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع محیط کشت مایع و جامد با سطوح 1 و 2 میلی گرم بر لیتر BAP بر پرآوری ژنوتیپ های کاشان، کازانلیک و گالیکا می باشد. پس از انجام مراحل ضدعفونی ریز نمونه ها، ابتدا به مدت 20 روز در محیط کشت MS بدون هورمون قرارداده شدند و سپس به محیط با هورمون منتقل گشتند. پس از انجام مراحل ضدعفونی با قارچکش کاپتان 2 در هزار و هیپوکلرید سدیم 2/5 درصد به مدت 5 دقیقه، ریز نمونه ها به محیط کشت MS به منظور استقرار منتقل شدند و پس از 20 روز به محیط های تیمار منتقل شدند. استفاده از غلظت 0/4 درصد کلرید جیوه موجب کاهش شدید آلودگی شد ولی سوختگی جوانه ها را در پی داشت. بهترین محیط جهت پرآوری و افزایش طول نوساقه های گل محمدی محیط کشت مایع می باشد. و ژنوتیپ کازانلیک بیشترین طول نوساقه ها را در بین سه ژنوتیپ نشان داد همچنین بهترین میزان پرآوری در سطح 2 میلی گرم بر لیتر از BAP بدست آمد.

کلیدواژه ها:

بنزیل آمینو پورین ، پرآوری ، ریز ازدیادی ، ، ژنوتیپ ، ریزنمونه