پاسخ گلهای بریده لیزیانتوس به شکل نیتروژن و سطوح مختلف تغذیه نیکل در محلول غذایی

بدون تردید، افزایش عملکرد گیاهان در گرو تغذیه بهینه و متعادل عناصر غذایی میباشد. اخیرا نیکل بواسطه اینکه جز مهمی از آنزیم آوره آز میباشد، به عنوان یک عنصر ضروری برای گیاهان عالی معرفی شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات شکل نیتروژن و تغذیه نیکل در محلول غذایی بر پارامترهای کمی و کیفی گل بریده لیزیانتوس انجام شد. در این پژوهش، گل های بریده لیزیانتوس با دو منبع نیتروژن اوره و نیترات (نیترات سدیم) در غلظت 150 میلی گرم در لیتر و 4 غلظت سولفات نیکل (0، 0/25، 0/5 و 0/75 میلی مولار) تغذیه شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، در 6 تکرار اجرا شد. گیاهان تغذیه شده با منبع نیتروژن اوره، طول شاخه گل بریده، تعداد جوانه ها و گلها، وزن تر و خشک شاخه و سطح برگ بیشتری در مقایسه با فرم نیتراتی داشتند. نتایج همچنین بیانگر اثرات مفید تغذیه نیکل در محلول غذایی بر برخی صفات کیفی و کمی گلهای بریده بودند. کاربرد 0/25 میلی مولار سولفات نیکل در محلول غذایی به طور معنی داری باعث افزایش تعداد جوانهها و گلها، وزن تر و خشک گل بریده، شاخص کلروفیل و سطح برگ گیاه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، کاربرد فرم نیتروژن به صورت اوره و تغذیه نیکل به میزان 0/25 میلی مولار در محلول غذایی میتواند باعث افزایش کیفیت و کمیت گل بریده لیزیانتوس گردد.

کلیدواژه ها:

اوره ، گل بریده ، لیزیانتوس ، محلول غذایی ، نیکل