نمادپردازی آیات قرآنی در رساله قصه الغربه الغربیه سهرودی

نماد نشانه ای عینی است که از چیزی غایب و غیر قابل مشاهده حکایت می کند و از دیرباز یکی از شیوه های بیانی برای نشان دادن عوامل ذهنی، روانی و ماورایی بوده که ادراک انسانی قادر به فهم جامع و کاملی از آن نیست. داستان های رمزی در ادب فارسی پشینه ای بسیار کهن دارد. سهروردی بنیان گذار حکمت اشراق، یکی از حکیم عارفانی است که آفریننده ی زیباترین داستان های رمزی برای بیان حقایقی است که در کتاب قرآن و سخنان حکیمان پیشین مکنون و مخزون است. کاربرد آیات قرآنی در این داستان جایگاه ویژه ای دارد چرا که سهرودی چون پیشینیان به آوردن آیه کامل یا بخش هایی از آن جهت تایید یا تأکید سخن خویش یا تفسیر و تأویل آیه اکتفا نکرده است اوبا الهام از حوادث قرآنی و گنجاندن برخی آیات در بافت داستانی رمزی کاربرد متفاوتی را پیش می گیرد. در این مقاله تلاش شده است با توجه به معانی متعدد و کاربرد رمز و نماد، شیوه نمادپردازی آیات قرآنی در رساله قصه الغربه الغربیه نشان داده شود.

کلیدواژه ها:

سهرودی ، قصه الغربه الغربیه ، نماد ، نمادپردازی ، آیات الهی قران