تقابل عقل و عشق در اندیشه ی حافظ از منظر ساختار گرایی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,556
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISPL08_090
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393
چکیده مقاله:
کلیدی ترین و اساسی ترین اصل در ساختارگرایی، تقابل های دو گانه است. اصولاً همه ی افرینش این منطق استوار است، در طببعت شب و روز و سرد و گرم و کوه و دشت و... در زندگی غم و شادی،خوب و بد و... در اشعار و متون عرفانی ما همیشه عقل و عشق در تقابل با هم قرار می گیرند و عرفا بر این باورند که با عشق می توان سیر و سلوک کرد اما پای عقل در این راه لنگ است. نمود بارز این تقابل را در دیوان حافظ می بینیم که رندانه به عقل می تازد و آفرینش را طفیل عشق می داند. در این مقاله ابتدا ساخت گرایی و تقابل های دو گانه بررسی می شود سپس تقابل میان عشق و عقل در ساختار اندیشه ی حافظ مورد بررسی قرار می گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا روزبه
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان
محمد فلاحی نسب
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :