رباعی، شگفت ترین قالب شعر فارسی

رباعی از قالب های شعری ایرانی است که به باور برخی از پژوهشگران، پیش از اسلام، البته نه به صورت کمال یافته امروز رواج داشته و از زبان کوچه و بازار به کلام آهنگین مشایخ صوفیه راه یافته. (شمیسا، 1383 نقد ادبی: ص 311) و از قرن چهارم به بعد به گونه یک قالب شعری استوار و توانمند وارد ادبیات کلاسیک ایران زمین شد و تا امروز با طراوات واقبال در جریان است رباعی جز در دوره رواج سبک هندی که بیشترین توجه گویندگان بر رونق و تعالی تک بیت گویی (کلامی موجز تر از رباعی) بود، از نظر کیفیت و نه کمیت، اندکی ضعیف جلوه کرد. لیکن در عصر ما به ویژه از دهه هفتاد به بعد، رباعی به عنوان شگفت انگیز ترین قالب شعری کلاسیک فارسی مورد توجه قرار گرفت و به دیارانی تازه، سرفرازانه روی آورد. این مقاله، به نقد و بررسی و معرفی شگفتی های رباعی از دیروز تا امروز پرداخته است و نمونه رباعی نوین فارسی را با مشخصات تازه نمایانده است.

کلیدواژه ها:

رباعی ، چهارگانی ، ترانه ، مناسبت های ویژه ، تلمیح ، وزن ، قالب