بررسی ریزساختاری پوشش ایجاد شده بر روی فولاد ساده کربنی به روش آلومینایزینگ و نیتروژن دهی پلاسمایی

فولادهای ساده کربنی برای نیتروژن دهی مناسب نمی باشند زیرا یک لایه بسیار ترد تشکیل میدهند که براحتی کنده میشود. از آنجایی که آلومینیوم یکی از قویترین نیتریدسازها در بین عناصر آلیاژی معمول فولادها م یباشد، فولادهای حاوی آلومینیوم بهترین نتایج نیتروژن دهی را در بر خواهند داشت. در تحقیق حاضر اثر تغییرات دما و زمان نیتروژن دهی بر ریز ساختار پوشش ایجاد شده آلومیناید بررسی گردیده است.ابتدا نمونهها در دمای 900 درجه سانتیگراد و زمان 2 ساعت آلومینایز شده و سپس در دماهای 550 و 600 درجه سانتیگراد به مدت 2/5 تا 10 ساعت نیتروژن دهی پلاسمایی شدند. سطح مقطع نمونهها پس از متالوگرافی توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM مورد بررسی و آنالیز عنصری قرار گرفتند. نیتروژن دهی موجب حل شدن رسوبات غنی از آلومینیوم در مرزهای دانه شده و این رسوبات در نزدیکی سطح تجمع م ییابند. همچنین نفوذ نیتروژن از مرز دانه ناحیه آلومیناید آهن باعث تشکیل نیتریدهای آهن و آلومینیوم در منطقه آلومیناید و مرزدانههای آن میشود. مشاهده گردید افزایش دما و زمان باعث رشد بیشتر این نیتریدها در منطقه آلومیناید می گردد . افزایش دما و زمان نیتروژن دهی موجب رشد لایه پوشش در اثر نفوذ بیرونی آهن و نفوذ بیشتر نیتروژن به عمق م یگردد به طوری که ضخامت کل پوشش از مقدار حداقل 25 میکرومتر به 36 میکرومتر افزایش یافت .

کلیدواژه ها:

آلومینایزینگ ، نیتروژن دهی ، نیترید ، مرز دانه ، نفوذ ، رسوب