تاثیر روشهای مقابله با نیروی نامتعادل در مهاربندهای شورون بر روی پارامترهای لرزهای سازه ها

یکی از مشکلاتی که در طراحی مهاربندهای 7 و 8 وجود دارد، وجود نیروی نامتعادل است که اگر با آن مقابله نشود باعث زیان های غیرقابل جبرانی به سازه می شود. با استفاده از روش های افزایش ارتفاع تیر دهانه ی مهاربندی، استفاده ی همزمان از مهاربندهای 7 و 8، استفادهاز ستون های همبند در دهانه ی مهاربندی، استفاده از مهاربندهای کمانش تاب و کاهش سطح مقطع مهاربند در طولی محدود می توانتاثیرات این نیروی نامتعادل را از بین برد. بدین منظور سه قاب 3،5 و 7 طبقه را در نظر گرفته و هریک از این روش ها را به صورت جداگانه بر روی این سه قاب با نرم افزار OpenSees مدل سازی شد و آن ها تحت شتاب نگاشت های مختلف و تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و همچنین استاتیکی غیر خطی قرار گرفتند و سختی، شکل پذیری، مقاومت و ضریب رفتار در حالت های مختلف اندازهگیری شد. در این سازه ها روش هایی مثل استفاده از ستون همبند، و همچنین تیر قوی در دهانه ی مهاربندی باعث افزایش سختی و کاهشسطح مقطع مهاربند در طول محدود باعث اندکی کاهش در سختی سازه شد. از طرفی روش استفاده از مهاربندهای کمانش تاب و کاهشسطح مقطع مهاربند در طولی محدود باعث افزایش قابل ملاحظه ی ظرفیت شکل پذیری در سازه گردید. در محاسبه ی ضریب رفتار نیزمشاهده شد که روش مهاریندهای کمانش تاب و کاهش سطح مقطع مهاربند در طولی محدود باعث افزایش ضریب رفتار سازه میگردد. نتایجنشان داد که در تمامی روشهای استفاده شده اثرات نیروی نامتعادل به صورت چشمگیری کاهش پیدا کرده است و همچنین استفاده از روشکاهش مساحت قسمت محدودی از مهاربند، رفتار بسیار مناسبی را در زلزله های مختلف از خود نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

نیروی نامتعادل ، مهاربندهای 7 و 8 ، تحلیل تاریخچه زمانی ، مهاربندهای کمانش تاب ، مهاربندهای متوازن