محاسبه بار لغزش بهینه برای سازه های مجهز به میراگرهای اصطکاکی با استفاده از روش زمان دوام

استفاده از تجهیزات اصطکاکی جهت کاهش ارتعاشات، سابقهای طولانی در رشته های مختلف مهندسی از جمله مهندسی عمران و مکانیک دارد. کارایی و سهولت ساخت این میراگرها، آنها را به گزینهای مناسب برای ایجاد میرایی در سیستم های دارای ارتعاش تبدیل نموده است. بکارگیری میراگرهای اصطکاکی در سازه های مهندسی عمران دارای مزایای بسیاری نسبت به سایر تجهیزات اتلاف انرژی می باشد. این مزایا عبارتند از هزینه پایین تولید و تعمیر و نگهداری و نیز حساسیت کم به تغییرات درجه حرارت و دیگر اثرات محیطی. کارایی میراگرهای اصطکاکی و توانایی این میراگرها در کاهش پاسخ سازه در گرو انتخاب بار لغزش مناسب می باشد و در صورتی که میراگر برای بار لغزشی غیر از بار لغزشی بهینه طراحی شود کارایی آن کاهش پیدا می کند. مقاله حاضر به ارائه نحوه محاسبه بار لغزش بهینه در سازه ای فولادی مجهز به میراگرهای اصطکاکی به کمک روش تحلیل دینامیکی زمان دوام می پردازد. با استفاده از روش پیشنهادی، بار لغزش میراگرها به گونه ای انتخاب می شوند که نه تنها در سطح خطر طراحی بلکه در سایر سطوح خطر از جمله سطح بهره برداری و یا هر سطح خطر دلخواه نیز اهداف طراحی برآورده شوند.

کلیدواژه ها:

بار لغزش بهینه ، روش زمان دوام ، میراگر اصطکاکی