توزیع انرژی در سازههای فولادی مجهز به جداگر لاستیکی با هسته ی سربی تحت زلزله های حوزه ی دور و نزدیک

استراتژی کلی برای بهسازی لرزهای سازهها شامل افزایش ظرفیت سازه به لحاظ سختی و مقاومت، افزایش قابلیت جذب انرژی، کاهش نیاز لرزهای با استفاده از روشهایی مانند جداسازی سازه از پی، کاهش جرم سازه و استفاده از سیستمهای اتلاف انرژی میباشد. جداسازی ساختمانها از ارتعاشات زمین روش جدیدی است که در چند دهه اخیر توجه زیادی بدان شده و تنها راه عملی کاهش همزمان تغییرمکان بین طبقهای و شتابهای طبقات میباشد. در این مقاله از نرمافزارهای اجزای محدودی 3D-PERFORM و SAP2000 برای مدلسازی قابهای خمشی با پایه ثابت و قابهای خمشی مجهز به جداساز لرزهای LRB استفاده شده است. تحلیل دینامیکی غیرخطی برای مقایسه قابهای طراحی شده، تحت 7 رکورد زلزله حوزهی دور و نزدیک که مطابق با ویرایش چهارم استاندارد 2800 مقیاس شدهاند، انجام شده است. بر اساس نتایج حاصله، در سیستم جداسازی شده، شتاب مطلق طبقات در مقایسه با سیستم پایه ثابت، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. انرژی ورودی و انرژی هیسترزیس سیستمهای جداسازی شده نیز کمتر از سیستمهای پایه ثابت میباشد. مقدار این کاهش برای سازههای مختلف، متفاوت است.

کلیدواژه ها:

قاب خمشی ، جداگر LRB ، اتلاف انرژی ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، تاریخچه زمانی ، انرژی ورودی