ارزیابی میزان خرابی قابهای خمشی بتنی متوسط ناشی از زلزله مصنوعی گسل شمال تبریز

از موثرترین عوامل کاهش ویرانی های ناشی از زلزله، اصلاح روش های موجود و توسعه ی راهکارهای مفید و مناسب برای طراحی، ساخت و تعمیر ساختمان هایی است که مستعد آسیب های ناشی از زلزله می باشند. میزان و شدت خرابی لرزه ای به مصالح و شکل سازه بستگی دارد. یک مدل خرابی، در صورتی واقع گرایانه می باشد که مقادیر آن همبستگی مناسبی با وضعیت خرابی مشاهده شده بعد از زلزله داشته باشد. به همین دلیل استفاده از شاخص های خرابی مناسب در طراحی می تواند خسارات را در سازه به حداقل برساند. در این تحقیق یک شاخص خرابی مناسب برای سازه هایی تحت شتابنگاشت گسل شمال تبریز مورد بررسی قرار گرفته است. و کارایی روش های موجود طراحی بر اساس آیین نامه با توجه به رفتار سازه در این مدل ها تحت این شتابنگاشت ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه این پژوهش نشان میدهد که سازه های مورد بررسی که در دسته سازه کوتاه مرتبه تا میان مرتبه دسته بندی می شوند و با استفاده از آیین نامه داخلی طراحی گردیده اند، الزامات مورد نیاز را ارضا ننموده و جابه جایی نسبی طبقات و همچنین در بعضی اعضا شاخص خرابی بیش ازمقدار مورد پذیرش بوده و در آستانه فروریزش می باشد

کلیدواژه ها:

شاخص های خرابی ، گسل شمال تبریز ، کاهش خسارات لرزه ای ، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی