بررسی تاثیر نسبت میرایی در نتایج تحلیل تاریخچه زمانی سازه های بلند فولادی

رفتار دینامیکی سازه های بلند و کوتاه نسبت به یکدیگر متفاوت می باشد. دوره تناوب بالا، تاثیر مودهای بالای سازه در رفتار دینامیکی آن و اثر بحرانی خمش ثانویه ∆-P از جمله خصوصیات ساره های بلند می باشد. این ویژگی ها موجب عدم تخمین صحیح عملکرد سازه های بلند بوسیله تحلیل های استاتیکی خطی و غیر خطی می گردد. به همین دلیل، ایین نامه های جدید طراحی ساختمان های بلند استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی را جهت پیش بینی رفتار لرزه ای آن پشنهاد می دهند. در تحلیل تاریخچه زمانی بایستی مقدار نسبت میرایی سازه در محاسبات وارد گردد. نسبت میرایی سازه ها معمولا به وسیله آزمایشهایی و به صورت تقریبی معین میشوند. در آیین نامه هایی نظیر UBC و استاندارد 2800 این مقدار را برابر 5% پیشنهاد نموده اند . حال آنکه این مقدار در راهنمایی طراحی سازه های بلند 2/5% پیشنهاد شده است. د راین مقاله سعی شده است تا با انجام تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی مدل های دو بعدی 10 و 15 و 20 طبقه فولادی، به بررسی تاثیر نسبت میرایی پیشنهادی ایین نامه های مذکور، در نتایج تحلیل تاریخچه زمانی پرداخته شود. نتیجه حاصل نمایانگر اختلاف نتایج بدست آمده از میرایی پیشنهادی راهنمایی سازه های بلند با دیگر ایین نامه های ذکر شده می باشد.

کلیدواژه ها:

نسبت میرایی ، ساختمان های بلند فولادی ، تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی ، شتاب نگاشت