بررسی اثر اتصالات گیردار بر رفتار قاب خمشی فلزی تحت اثر خرابی پیشرونده

وقوع حوادث مختلفی از قبیل انفجار، آتش سوزی، برخورد وسایل نقلیه، خطا در محاسبات یا ساخت می توانند باعث ایجاد خرابی موضعی در سازه شده که در برخی موارد گسترش این خرابی می تواند منجر به تخریب کل سازه و یا بخش بزرگی از آن گردد، این پدیده را خرابی پیشرونده می نامند. در این تحقیق به بررسی رفتار و عملکرد قاب خمشی فلزی با اتصالات گیرار با ورق کناری 1، ورق زیرسری و روسری با جان تقویت شده 2 و تیر با مقطع کاهش یافته 3 تحت اثر خرابی پیشرونده پرداخته می شود . جهت بررسی خرابی پیشرونده از ساختمانهای شش ، نه و دوازده طبقه با سیستم قاب خمشی فلزی متوسط استفاده شده است. مدل سازی سه بعدی ساختمانها به کمک نرم افزار SAP2000 و آنالیز صورت گرفته دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی می باشد. سناریوهای گوناگون حذف ستون طبق ضوابط آیین نامه جهت بررسی پتانسیل خرابی پیشرونده استفاده شده است. آنالیزهای روش مسیر جایگزین خرابی پیشرونده نشان می دهد در مدل شش طبقه بر اثر حذف ستون های گوشه در طبقه اول مقدار جابه جایی قائم بالای ستون A4 با اتصال RBS برابر 24.14 سانتیمتر، اتصال WUF خرابی کامل و اتصال SP برابر 42.76 سانتیمتر می باشد. در مدل نه طبقه بر اثر حذف ستون های گوشه در طبقه اول مقدار جابه جایی قائم بالای ستون A4 با اتصال RBS برابر 14.58 سانتیمتر، اتصال WUF برابر 17.85 سانتیمتر و اتصال SP برابر 17.84 سانتیمتر می باشد. در مدل دوازده طبقه بر اثر حذف ستون های گوشه در طبقه اول مقدار جابه جایی قائم بالای ستون A4 با اتصال RBS برابر 9.49 سانتیمتر، اتصال WUF برابر 9.99 سانتیمتر و اتصال SP برابر 9.99 سانتیمتر می باشد. اتصال RBS به دلیل شکل پذیری بیشتر این اتصال دارای مقاومت بالاتر نسبت به اتصالات WUF و SP می باشد. همچنین ساختمان های بلندتر با درجه نامعینی بیشتر مقاومت بهتری در مقابل خرابی از خود نشان می دهد. حذف ستون طبقات فوقانی خرابی بالاتری نسبت به حذف ستون طبقات زیرین در سازه موجب می شود.

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، اتصال گیردار ، قاب خمشی فلزی ، روش مسیر جایگزین بار ، آنالیز دینامیکی غیرخطی