تأثیر فرم و نوع مهاربندها و همچنین افزایش سختی تیرهای پیرامونی لوله، بر پارامتر لنگی برش در ساختمان های بلند فولادی با سیستم لوله مهاربندی شده

یکی از پرکاربردترین فرم های سازه ای برای احداث ساختمان های بلند سیستم های لوله ای است. این سیستم برای اولین بار توسط پروفسور فضلورخان ارائه گردید. در این سیستم مقابله در برابر بارهای جانبی بر عهده قاب های خمشی محیطی با سختی زیاد و به فرم لوله می باشد به همین منظور ستون های پیرامونی را با فواصل کم و توسط شاهتیرها به گونه ای به یکدیگر متصل می نمایند که تشکیل فرم سازه لوله ای را می دهد. مهمترین عیب سازه های لوله ای وجود لنگی برش می باشد که سبب کاهش باربری سازه و افزایش تغییر شکل ها می گردد. سیستم ها لوله ای دارای انواع مختلفی ازجمله سیستم لوله ای مهاربندی شده، سیستم لوله قابی، سیستم لوله در لوله، سیستم لوله دسته بندی و... می باشد. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار Etabs چهار فرم سازه لولهای با مهاربندهای شورون وضربدری با تعداد طبقات 40 و 60 به روش تحلیل دینامیکی خطی تاریخچه زمانی بررسی شده و پارامتر لنگی برش و تأثیر افزایش سختی تیرهای پیرامونی بر لنگی برش مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل حاکی از آن است که سیستم مهاربندی نوع چهار و سپس مهاربندی نوع سه در سازه 40 طبقه و سیستم مهاربندی نوع سه و سپس مهاربندی نوع دو در سازه 60 طبقه بیشترین کاهش لنگی برش را نسبت به سیستم لوله بدون مهاربندی به وجود آوردند و همچنین افزایش سختی تیرهای پیرامونی تحت اثر هرسه زلزله سبب کاهش لنگی برش گردید.

کلیدواژه ها:

ساختمان بلند-آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی ، سیستم لولهای مهاربندی شده ، لنگی برش ، سختی تیرهای پیرامونی