تاثیر زلزله حوزه نزدیک در رفتار سازه های بلند با سیستم مهار بازویی

ساختمان های بلند، ازجمله ساختمان های پراهمیتی میباشند که امروزه مورد توجه بسیاری قرار دارند و دلیل آن افزایش چشمگیر جمعیت و افزایش نیاز به فضای بیشتر جهت کسب وکار و سکونت میباشد. اخرایفرم سازه ای مهار بازویی یا کمربند خرپایی به صورت گسترده جهت به کارگیری در ساختمان های بلند موردتوجه قرارگرفته است. با توجه به اینکه با افزایش ارتفاع سازه، اهمیت اثر نیروهای جانبی بهسرعت افزایش مییابد، لذا بررسی عملکرد این نوع ساختمان ها در برابر زلزله حایز اهمیت است. تحلیل دینامیکی فزاینده یک روش تحلیلی برای محاسبه عملکرد سازه تحت بارهای لرزهای است که شامل به دست آوردن رفتار یک مدل سازهای تحت یک یا چند شتاب نگاشت مقیاس شده است. در این تحقیق، دو سازه بلند با سیستم مهار بازویی 40 و 60 طبقه که بر اساس آیین نامه های ایران و ASCE طراحیشدهاند. سپس با استفاده از نرم افزار Perform-3D تحلیل دینامیکی فزاینده بر روی قاب های موردنظر که تحت اثر هفت شتاب نگاشت زلزله قرار دارد، انجام گرفت. در این تحقیق از شاخص شدت SV(T1,5%) و شاخص خسارت نسبت بیشینه تغییر مکان نسبی بین طبقه ای ( max) برای ارزیابی نتایج عملکرد سازه های بلند نزدیک گسل استفاده میشود . نتایج بدست آمده از خلاصه سازی نتایج نشان داد که با افزایش پریود، سازه در مقادیر کمتری از شاخص خسارت به مرحله ناپایداری دینامیکی میرسد.

کلیدواژه ها:

ساختمان های بلند ، سیستم کمربند خرپایی ، جابجایی ماندگار ، تحلیل فزاینده