افزایش ظرفیت تغییر شکل اتصالات صلب با استفاده از افزایش حجم پلاستیک برای مهار جهش کرنش

در این پژوهش کاربرد نظریه جهش کرنش در بهبود ظرفیت تغییر شکل اتصالات صلب بررسی شده است. بدین منظور از اتصال استاندارد پیش از زلزله نورثریج به عنوان نمونه مطالعاتی استفاده شده است. نقطه میانی بال در محل تلاقی با ستون به علت سختی نسبی ناشی از جان ستون دارای تمرکز تنش اولیه است. این ضریب تمرکز در ناحیه خطی برابر 1/518 محاسبه شده است اما به محض رسیدن تنش به حد تسلیم، رشد تصاعدی کرنش شروع می شود. گسیختگی زمانی بروز می کند که این کرنش با حدکرنش گسیختگی جوش برابر شود. برای دستیابی به ظرفیت تغییرشکل (دوران) بیشتر بر اساس نظریه جهش کرنش دو راه وجود دارد: 1. کاهش شدت تمرکز 2. افزایش حجم پلاستیک. ضوابط جدید آیین نامه ها از جمله آیین نامه فولاد امریکا و معرفی انواع اتصالات گیردار جدید بر اساس تجربه و قضاوت مهندسی در راستای کاهش ضریب تمرکز صورت گرفته است. در این پژوهش با ایجاد سوراخ روی بال تیر سعی بر آنست تا اطراف سوراخ پلاستیک شود. در این صورت میزان حجم پلاستیک بیشتر شده و انرژی بیشتری تلف می گردد و از مترکز شدن پلاستیسیته در جوش و شکست زودهنگام جلوگیری می کند.

کلیدواژه ها:

حجم پلاستیک ، جهش کرنش ، اتصالات قبل از نورث ریج ، تمرکز تنش و کرنش ، بارگذاری چرخه ای