تاب آوری قاب خمشی ویژه میان مرتبه تحت زلزله های دور و نزدیک با استفاده از توابع ریاضی و نرم افزار ارزیابی عملکرد PACT

خسارات و آثار ناشی از زلزله های گذشته سبب ایجاد روش های نوین طراحی با در نظرگیری آثار اجتماعی و زمان بازیابی در سطح سازه ای و شهری شده است. روش های معمول طراحی لرزه ای سازه ها مانند طراحی بر اساس عملکرد و آیین نامه های لرزه ای، تنها در بردارنده سطح عملکردی ایمنی جانی می باشند و تبعات بعد از وقوع زلزله در آنها در نظر گرفته نمی شود. به همین دلیل روش طراحی براساس تاب آوری به عنوان روش پیشرفته طراحی بر اساس عملکرد ارائه شده است. در این روش عواملی همچون خسارات مالی مستقیم و غیرمستقیم، زمان بازیابی و تلفات جانی در محاسبه کارایی سازه در نظر گرفته می شود. به دلیل عدم قطعیت های فراوان، زمان بازیابی سخت ترین متغیر در محاسبه تاب آوری می باشد. زمان بازیابی باید به گونه ای انتخاب گردد که نشان دهنده آمادگی جامعه و نرخ بازیابی عملکرد سازه ای بعد از وقوع زلزله باشد. در این مطالعه، روش کلی ارزیابی بر اساس تاب آوری با استفاده از نرم افزار PACT و توابع ریاضی موجود مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور قاب خمشی ویژه میان مرتبه، براساس مبحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان با درنظرگیری ضوابط لرزه ای موجود در استاندارد 2800 ، طراحی شده است. سپس، با استفاده از نرم افزار OpenSees، آنالیز دینامیکی غیرخطی برای قاب مورد نظر با در نظرگیری اثر زلزله های حوزه ی دور و نزدیک به منظور دستیابی به منحنی های شکنندگی اجرا شده است. بعد از آن، منحنی های شکنندگی برای تمام اجزای سازه ای و غیرسازه ای با توجه به سطوح خرابی متفاوت در آیین نامه فیما محاسبه شده است. در نهایت میزان تاب آوری بر اساس میانگین نتایج حاصل از سه تابع بازیابی زمانی محاسبه گردیده است. علاوه بر این، نتایج حاصل از نرم افزار OpenSees به عنوان ورودی در نرم افزار PACT در نظر گرفته شده است. خروجی های نرم افزار PACT که شامل میانه خسارت، زمان بازیابی و تلفات انسانی می باشد در محاسبه میزان تاب آوری استفاده گردیده است. مقایسه نتایج نشان می دهد که میزان تاب آوری حاصل از توابع ریاضی و نرم افزار PACT در سطح خطر ثانویه دارای انطباق مناسبی می باشند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، PACT ، زمان بازیابی ، قاب خمشی ویژه