تعیین حریم تاثیرپذیری تونلهای قطار شهری ناشی از ساخت و سازهای روسطحی مطالعه موردی مترو شیراز

افزایش روز افزون جمعیت و به تبع آن نیازهای اجتماعی منجر به توسعه شهرها با اولویت توجه به زیرساخت ها و راه های ارتباطی میشود. در این میان استفاده از شبکه های ارتباطی زیرزمینی بمنظور یک راهحل اساسی در سفرهای درون شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشد. در این میان تاثیرتصمیمات شهرسازی بر اینگونه سازه های زیرزمینی تحت عنوان حریم تاثیرپذیری تونلهای قطار شهری ناشی از ساخت و سازهای روسطحی بسیار مهم میباشد. عمده تحقیقات انجام شده تاکنون در بررسی اثرات حفاری تونلها بر روی سازه های رو سطحی و تعیین ضوابطی در خصوص اثرات تخریبی بر روی سازه متمرکز گردیده است. همچنین در برخی مطالعات به اثرات گودبرداریهای انجام شده بر روی تونلها پرداخته شده است. در مقاله حاضر اثر ساز و ساز های آتی بر تونلهای خط 2 قطار شهری شیراز مورد مطالعه قرارگرفته است.روش انجام تحقیق صورت گرفته به این شرح میباشد: بررسی ژئوتکنیکی مسیر تونل و انجام طبقهبندی و تیپ بندی با لحاظ نمودن پارامترهای ژئوتکنیکی موثر، بررسی هندسه و موقعیت تونلهای مترو در عمق و تیپ بندی آنها، بررسی شهرسازی و تیپ بندی بارگذاری، مدلسازی و آنالیز عددی، کنترل نتایج، تعیین آستانه های تعریف شده و درنهایت استخراج معیارهای کاربردی.در انجام مراحل ذکر شده، معیارهای کنترلی پایداری تونل در سه بخش عمده ظرفیت برشی، ظرفیت خمشی و تغییرشکل مجاز تعریف گردید. این معیارها در نهایت منجر به تعریف سه فاصله حریم گردیده است: حریم اول به فاصله 6 متر از بر تونل، حریم دوم از انتهای حریم اول تا فاصله 50 متر از محور تونلها و حریم سوم خارج از حریم دوم. در حریم اول اجازه هیچگونه ساخت و ساز داده نشده و در حریم دوم اجازه ساخت و ساز تا میزان تنش مجاز خاک روی سطح به میزان ارائه شده بین 60 تا 206 کیلونیوتن بر مترمربع و درحریم سوم به میزان تنش مجاز خاک محل داده شده است.

کلیدواژه ها:

حریم ، مترو ، ساخت و ساز ، تونل ، تغییر شکل