بررسی روشهای خروج دستگاه حفاری مکانیزه((TBM در پایان عملیات حفاری مطالعه موردی پروژه تونل انتقال آب غدیر

تونل انتقال آب از سد دز با قطر حفاری 5/275 متر و طول تقریبی 9200 متر از منطقه جارمه در حومه شهر اندیمشک شروع و تا آبگیر دریاچه سد دز ادامه دارد. این تونل توسط یک ماشین حفاری مکانیزه از نوع دو سپره برای سنگ سخت (Hard Rock Double Shield TBM) در دست حفاری است. با توجه به موقعیت کنونی ایران و شرایط تحریم خروج و دمونتاژ صحیح دستگاه های حفاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا میتوان با دمونتاژ صحیح دستگاه، آن را برای دیگر پروژه ها اورهال کرده و استفاده مجدد نمود. به منظور خروج دستگاه حفاری مکانیزه از درون تونل روشهای گوناگون وجود دارد. معمول ترین روش خروج دستگاه از محوطه پرتال و دمونتاژ دستگاه درهمان محل میباشد. در ایران و در بسیاری از پروژه های حفاری مکانیزه از این روش استفاده شده و نتایج بسیاری در زمینه خروج و دمونتاژ دستگاه بدست آمده است. در پروژه هایی که انتهای مسیر حفاری مسدود میباشد باید از روشهای دیگر استفاده نمود خروج دستگاه حفاری از شفت قائم از دیگر روشها برای خروج دستگاه های حفاری مکانیزه میباشد. فضای کم برای آزادی عمل و نیاز به تجهیزات سنگین برای خروج دستگاه در این روش از جمله معایب آن میباشد. روش دیگر خروج دستگاه از مسیر اصلی تونل است. دسترسی به جلوی کله حفار از مشکلات اصلی این روش میباشد.از دیگر مشکلات این روش نیاز به جدا سازی و برش قسمتهای مختلف ماشین حفار است. با توجه به مقدمه گفته شده و نیاز به دمونتاژ صحیح دستگاه این روش خساراتی را به ماشین حفار دستگاه وارد ساخته و اورهال دستگاه را با مشکلات زیادی روبرو خواهد نمود.دراین مقاله سعی شده روش اجرای هر کدام از این موارد توضیح داده شده و با بررسی زمانی و هزینه های اجرای هر کدام و همچنین امکان اجرای آنها با توجه به شرایط پروژه بهترین روش برای خروج و دمونتاژ دستگاه انتخاب گردد. با توجه به بررسیهای انجام گرفته و موقعیت مکانی پروژه، خروج دستگاه از طریق شفت قائم بالای دستگاه انتخاب شد. لازم به ذکر است در همه پروژه ها این روش بهینه نخواهد بود و با توجه به شرایط زمانی و مکانی پروژه و دسترسی به منابع ممکن است روشهای جدید و بهینه ارائه و اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

اورهال ، پرتال ، شفت ، ماشین حفاری مکانیزه.