انتخاب سیستم نگهداری و طول گام پیشروی در تونل شماره سه جاده قزوین - تنکابن بر اساس آنالیز ریسک

انتخاب سیستم نگهداری مناسب از مهمترین عوامل تاثیرگذار در اجرای موفق پروژه های تونل سازی است. پس از انجام مطالعات زمین شناسی مهندسی ساختگاه تونل و به کارگیری روشهای رده بندی مهندسی توده سنگ، مرحله ی طراحی سیستم نگهداری آغاز میشود. در طراحی سیستم نگهداری تونل، معیارهای مختلفی از جمله مدت بهره برداری، ایمنی و هزینه ها درنظر گرفته میشوند. حفاری های زیرزمینی در محیطی با عدم قطعیت انجام میشوند و همواره با درصد بالایی از ریسک همراه هستند. آنالیز ریسک روشی برای مقابله با محدودیتهای ناشی از عدم قطعیت میباشد. مدیریت صحیح و به موقع ریسکها، موجب به حداقل رساندن احتمال وقوع یا اثر پیامدهای منفی بر اهداف پروژه خواهد شد. یکی از طرح های مهم راه سازی در استان قزوین، جاده قزوین به تنکابن از مسیر الموت است. این پروژه دارای 26 تونل است که طولانی ترین آن 4300 متر میباشد. هدف از این مطالعه ارائه سیستم نگهداری بهینه و گام پیشروی متناسب برای تونل شماره سه این جاده با استفاده ازآنالیز ریسک است. از جمله ابزارهای بکار رفته در این تحقیق کد نویسی در Flac 2D و شبیه سازی مونتکارلو میباشند. در پایان طبق نتایج حاصل، استفاده از شاتکریت مسلح شده با فیبر فولادی به ضخامت 80 میلیمتر به همراه راک بولت 4 متری به فواصل 1/5 در 2 متری با گام پیشروی 2 متر در هر راند پیشنهاد میگردد.

کلیدواژه ها:

آنالیز ریسک ، طراحی نگهداری تونل ، Flac 2D ، مونت کارلو ، تونل شماره 3 جاده قزوین- الموت