بررسی تاثیر فیلم های اکسیدی دوگانه محبوس و زمان محلول سازی بر خواص استحکامی آلیاژهای هیپویوتکتیک Al-Si-Mg

در این تحقیق تأثیر مشترک فیلم های اکسیدی دوگانه محبوس و زمان محلول سازی (در عملیات حرارتی T6) بر سختی و استحکام کششی آلیاژ A356 حاوی 1/5 درصد آهن مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور عملیات بارریزی نمونه ها در دو حالت بدون تلاطم و با تلاطم، عملیات محلول سازی در دمای 540˚C و سه زمان 5، 7 و 9 ساعت و پس از کوئیچ در آب 25˚C، عملیات پیرسازی در دمای 150˚C به مدت 4 ساعت انجام شد. بر اساس نتایج حاصله، در شرایط ریخته گری بدون تلاطم، زمان بهینه محلول سازی در آلیاژ پایه حدود 7 ساعت است و در صورت افزایش زمان محلول سازی، احتمالاً به دلیل درشت شدن ذرات سیلیسیم بوتکتیک خواص آلیاژ افت می نماید. این در حالیست که به واسطه اثر استحکام بخشی ترکیبات بین فلزی غنی از آهن، سختی و استحکام آلیاژ حاوی 1/5 درصد آهن روند افزایشی خود را تا 9 ساعت انحلال حفظ می نماید. برخلاف نمونه های بدون تلاطم و صرف نظر از حضور با عدم حضور ترکیبات غنی از آهن، پس از حدود 7 ساعت محلول سازی، خواص استحکامی نمونه های با تلاطم سطحی افت می نماید. با توجه به مورفولوژی سطح شکست، افت خواص در این نمونه ها را می توان ناشی از انبساط درونی و باز شدن فیلم های اکسیدی دوگانه طی عملیات حرارتی دانست هک در نقش ترک های میکروسکپی موجب شکست پیش از موعد نمونه ها می شوند.

کلیدواژه ها:

آلیاژ A356 ، ترکیب بین فلزی ، یلم اکسیدی محبوس ، عملیات حرارتی ، خواص مکانیکی