نقش بانکهای اطلاعاتی نیروی انسانی پزشکی در افزایش ضریب اشتغال گروههای پزشکی و پیراپزشکی

آهنگ سریع رشد جمعیت از یک سو و عدم تناسب این افزایش در جمعیت های مختلف (شهری و روستایی) از سوی دیگر، سازماندهی گروههای ارائه دهنده خدمات(service providers) را روز به روز پیچیده تر میکند. از مهمترین این ارائه دهندگان خدمت، نیروهای تامین کننده سلامت جامعه میباشند. سازماندهی در جهت استفاده بهینه و ایجاد زمینه اشتغال برای این افراد به دلایل مختلفی از اهمیت مضاعفی (در مقایسه با نیروی انسانی در سایر حیطه ها) برخوردار است: تامین سلامت جامعه مستلزم تربیت بیشترین نیروهای تحصیل کرده میباشد.تحصیل کرده های این رشته ها نسبت به سایر حیطه ها بشکل بسیار تخصصی تری عمل می کنند و بطوریکه از تخصص آنها در سایر حیطه ها کمترین بهره را می توان برد. تربیت این نیروها(به دلیل ماهیت آموزشی آن و نیز طول دوره) بسیار پر هزینه است. و شاید مهمترین دلیل آن این باشد که در کشورهایی همچون کشور ما معمولا بهترین استعداد هایی که از سد کنکور دانشگاهها غربال میشوند برای این رشته ها پذیرفته می شوند و این نکته، زیان ناشی از عدم توانایی جذب در بازار کار این نیروها را چندین برابر میکند. در این میان استفاده از فناوری های نوین همچون Information Technology و دستاوردهای آن مانند بانکهای اطلاعاتی می تواند در عرصه مدیریت بشکل ابزارهای توانمندی ایفا نقش کرده و از بروز پدیده های مخربی چون nu/under/or misemployment نیروی انسانی پزشکی جلوگیری می آید.بانکهای اطلاعاتی که در این زمینه می تواند موثر باشد باید حداقل ویژگی های ، قابل اطمینان بودن(reliability) و کامل بودن (completeness)، را دارا باشد. شواهد متعددی نشان میدهد که تا کنون اهمیت این چنین بانکهایی در کشور به اندازه کافی جدی گرفته نشده است. نقشی که بانکهای اطلاعاتی کارآمد در ایجاد اشتغال و کاهش نرخ بیکاری می توانند ایفا کنند از جهت محورهای زیر قابل بررسی است.