رسانه ها و باز تولید سیاست های سخت گیرانه در مورد طرح مبارزه با اراذل واوباش

رسانه های ارتباط جمعی نقش ویژه ای در ادراک مخاطبان از محیط اجتماعی و جامعه پذیری انتقال ارزش ها و بروز احساسات وهیجانات و شکوفا شدن استعدادهای مخاطبان دارند. در واقع رسانه ها با این قابلیت می توانند هم موجب کشت عناصر جرم آفرین و ایجاد انگیزش به بزهکاری را به وجود آورند و هم می توانند از جرم آفرینی پیشگیری کنند و با انگیزه زدایی، به مردم رفتارهای صحیح زیست جمعی را بیاموزند و نقش بازدارندگی خود را ایفا کنند. در این مقاله به دنبال بررسی این مسیله هستیم که نحوه ی بازنمایی رسانه ای جرایم اراذل و اوباش در شکل گیری سیاست های پلیسی در این زمینه به صورت عام و طرح مبارزه با اراذل و اوباش به صورت خاص تاثیر گذار است. در ابتدا به بررسی تاثیر این نحوه ی بازنمایی بر شکل گیری انتظارات از نهاد پلیس پرداخته ایم و بعد نشان می دهیم که خود نهاد پلیس در ایجاد تصویر رسانه ای از اراذل و اوباش تاثیر مستقیم دارد، با این تاثیر به دنبال تسلط گفتمان سخت گیرانه در این زمینه و به حاشیه رفتن عدم اثربخشی سیاست های خود در زمینه های دیگر است، از این مسیله با وام گرفتن از دیوید گارلند در کتاب کنترل جرم به سیاست انکار تعبیر می کنیم. روش تحقیق در این مقاله کیفی است و نتیجه ای که از این مقاله حاصل شده این است که پلیس و رسانه ها بر اساس این طرح به دنبال اهریمن سازی از گروهی از افراد جامعه هستند. پلیس در پرتو این اهریمن سازی رسانه ای دست به اقدامات نمایشی برای کاهش فشار افکار عمومی می زند، این اقدامات نمایشی از جمله طرح مبارزه با اراذل و اوباش بدون تحلیل وتوجه به آموزه های جرم شناختی صورت گرفته و نتیجه آن تشدید حالت خطرناک اراذل و اوباش است نه مدیریت و اصلاح حالت خطرناک آنها .

کلیدواژه ها:

بازنمای رسانه ای ، طرح مبارزه با اراذل و اوباش ، اقدامات نمایشی ، اهریمن سازی