مکاشفات عرفانی حافظ در اشعار و غزل های عرفانی

شرح و تفسیر همراه با نقد و بررسی سه غزل از غزل های عرفانی حافظ با نام های: در خرابات مغان نور خدا می بینم؛ خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم؛ دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند، را مورد توجه قرار داده و نقطه ی مشترک آن ها این است که وی در پی تجلیات جمالی و کمالی حضرت حق و بهره وری جان و تن از آن جلوه های بی مثال معشوق یگانه بوده و گاه جلوه گری های نورانی از محبوب و معشوق را می دیده و مشام جانش به بوی معطر معبود، عطرآگین شده، حیات گرفته و شور و شعف می یافت. خواجه عارف شیرازی در لابلای اشعار عارفانه خود در پی سرکشیدن جرعه ای از محبت ناب و خالص رب الارباب بود.

کلیدواژه ها:

خرقه ، وقت ، خرابات ، مغان ، نور خدا