پیشگیری از بزه دیده گی اطفال از دیدگاه سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران

سیاست کیفری مربوط به کودکان ونوجوانان بزهکاراهمیت فراوانی دارد. برخورداری از یک سیاست جنائی و کیفری متناسب با شرایط و وضعیت صغار و نوجوانان می تواند به جامعه مدنی جهت پیشبرد یکی از اهدافش که پیش گیری از وقوع جرائم در آینده است، کمک فراوانی کند. کودکان جزو آسیب پذیرترین اقشار اجتماع هستند. اتخاذ یک سیاست جنایی مناسب در خصوص این قشر آسیب پذیر مساله بسیار مهمی است که باید به آن توجه شود. پس از الحاق به پیمان نامه حقوق کودک، سیاست جنایی ایران در زمینه اطفال و نوجوانان بزهکار متحول شده است لیکن تحول آن با توجه به سپری شدن بیش از یک دهه از الحاق به آن پیمان نامه به آرامی صورت گرفته و این تحول تحت تاثیر کارگاههای آموزش و سمینارهایی که در ارتباط با اطفال بزهکار با همکاری یونیسف برگزار شده، ابتدا در سیاست جنایی قضایی صورت گرفت و باعث پیدایش رویکردی نوین در رویه قضایی دادگاههای رسیدگی کننده به جرایم اطفال شد. تحقیق حاضر با هدف شناخت سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران در پیشگیری از بزه دیده گی اطفال، به روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای به انجام رسید.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران ، پیشگیری ، بزه دیده گی ، اطفال ، اسناد بین المللی