تشخیص تقلب در بانکداری الکترونیک با استفاده از دسته بندی ترکیبی

هر امروزه به دلیل وجود بانکداری الکترونیکی ثبت اطلاعات تراکنشی راحت تر صورت می گیرد و همین امر موجب شده است روش های کمی جایگزین روش های کیفی شود.در این تحقیق به منظور شناسایی مشتریان بانک و تدوین استراتژی مناسب برای برخورد با آنها از داده کاوی و ابزار استفاده می شود. وهمچنین تقلب های صورت های مالی به شکلچشمگیری توجه عموم جامعه ،رسانه ها، سرمایه گذاران را به خود جلب کرده است و موسسات مالی و پولی به شدت به دنبال تسریع و سرعت عمل در شناخت فعالیت کلاهبرداران و متقلبان می باشند. لذا بکارگیری تکنیک های شناسایی تقلب به منظور جلوگیری از اقدامات متقلبانه درسیستم های بانکداری الکترونیک لازم است،عموما روش های شناسایی تقلب به دودسته اصلی تشخیص ناهنجاری و تشخیص سوء استفاده تقسیم می شوند.در روش تشخیص ناهنجاری، تاریخچه رفتار مشتری به عنوان یک ناهنجاری یا تقلب ثبت شود.روش سوء استفاده بر رفتارهای خاص مشتری تمرکز دارد و دقیقا رفتارهای شناخته شده را تقلب فرض می کند.در این تحقیق علاوه بر مقایسه روش های فوق و تشریح چگونگی عملکرد سازوکارهای مبتنی بر آن، انواع تکنیک های تشخیص تقلب در بانکداری الکترونیک ارائه و روش های داده کاوی مورد استفاده در کشف تقلب مزایا و معایب هریک به تفصیل شرح داده خواهد شد

کلیدواژه ها:

داده کاوی ، بانکداری الکترونیک ، مدیریت ارتباط با مشتری ، تقلب ، تشخیص ناهنجاری ، تشخیص سوء استفاده