تجزیه و تحلیل توزیع فضایی و مکانی کاربری های فضای سبز شهری (مطالعه موردی: شهر نجف آباد)

پدیده شهرنشینی پدیده ای درحال پیشرفت سریع بوده،تحلیل مکان مناسب و نحوه توزیع جغرافیایی فضای سبزشهری درتوسعه و آینده شهر بسیار مهم است. انتخاب مکان مناسب برای پارک ها و فضاهای سبز شهری که از موترین عناصر شهری بر تداوم کیفیت زندگی مردم هستند یک فرایند پیچیده است که نه تنها نیازمند توانای های تکنیکی فراوانی است، بلکه نیازهای فضایی کالبدی،اقتصادی،اجتماعی،محیطی و سیاسی را نیز می طلبد. در شهر نجف آباد که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت کمبود و توزیع ناعادلانه فضای سبزاحساس می شود. این پژوهش با ارایه الگوی مناسب و با استفاده از نرم افزار GISو به کمک مدل های همپوشانی شاخص ها، تحلیل سلسله مراتبی((AHP و غیره به دنبال بررسی وضعیت کنونی توزیع پارک های درون شهری شهر نجف آباد و مکان یابی بهینه این خدمات برای شهر می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی–تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق مشاهده میدانی، منابع کتابخانه ای، سالنامه های آماری، مطالعه طرح های جامع شهر نجف آباد، نقشه های 2000/1 وضع موجود و تفضیلی بدست آمده است. یافته های تحقیق نشان داد که سرانه موجود فضای سبز شهری شهر نجف آباد با استاندارد کشورمان(7-12) متر مربع فاصله دارد و با کمبود این کاربری در سطح شهر روبرو هستیم و فضای سبز و پارک های شهر نجف آباد هم از بعد سطوح و سرانه و هم از نظر توزیع فضایی نمی تواند نیاز شهروندان را به نحو مطلوب برآورده نماید و نیاز به مکان یابی مناسب در جهت رفع کمبودها و توزیع مناسب پارک ها وجود دارد که با انجام مکان یابی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل وزن دهی AHP و مدل همپوشانی شاخص ها مشخص شد که این سیستم با قابلیت ها و توانمندی های خود قادر به مکان گزینی بهینه پارک های درون شهری شهر نجف آباد می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر نجف آباد ، توزیع فضایی ، مکانیابی و فضای سبز