تاثیر هشت هفته تمرینات فرانکل بر سرعت راه رفتن و برخاستن و رفتن در مردان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلرزیس(MS)

مولتیپل اسکلرزیس (MS)یک بیماری مزمن و پیشرونده و تخریب کننده سیستم عصبی مرکزی می باشد که قطعات متعدد دمیلینه شدن حاصل از بیماری، سرتاسر ماده سفید را فرا می گیرد و عملکرد حسی و حرکتی را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری غیرقابل پیش بینی و یکی از مهم ترین بیماری های تغییر دهند و زندگی فرد می باشد، بنابراین هدف از پژوهش حاضر تأثیر تمرینات فرانکل و راه رفتن، برخاستن و رفتن و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلرزیس می باشد. آزمودنی های این پژوهش 30 و سه بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلرزیس بودند که به صورت ساده و هدفمند انتخاب و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پس از چند جلسه آشناسازی بیماران گروه تجربی با اهداف و روش مداخله،برنامه تمرینات فرانکل به مدت هشت هفته هفته ای سه جلسه و جلسه ای 30 انجام شد. اما برای گروه کنترل مداخله ای صورت گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه ای های اطلاعات دموگرافیک و از آزمون های 10 متر راه رفتن و آزمون برخاستن و رفتن برای ارزیابی عملکرد حرکتی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار spss نسخه 20 و آزمون t زوجی استفاده شد. پس از هشت هفته تمرینات فرانکل، سرعت راه رفتن در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بهبودی یافت (p<0/001). اما با وجود بهبود تراز آن برخاستند و رفتن در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل، از لحاظ آماری تغییرات معنی داری در آزمون برخاستن و رفتن (0/007) مشاهده نشد. نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات فرانکل سرعت راه رفتن و برخاستن و رفتن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلرزیس را بهبود می بخشد. لذا با توجه به ساده بودن و ایمن بودن تمرینات فرانکل، این تمرینات به بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلرزیس پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات فرانکل ، راه رفتن ، برخاستن و رفتن ، مولتیپل اسکلرزیس