تاثیر بی تمرینی کوتاه مدت پس تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر قدرت پیشینه سربازان غیر ورزش کاران

هدف از انجام این تحقیق مقایسه تأثیرات بی تمرینی کوتاه مدت پس از هشت هفته تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر قدرت پیشینه سربازان غیر ورزش کار است.تعداد 30 نفر سرباز غیرورزشی کار سالم به طور تصادفی به سه گروه 10 نفری استقامتی، مقاومتی و ترکیبی قرار گرفته و مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) تمرین کردند که تمرینات گروه استقامتی شامل دویدن روی نوار گردان با 65 تا 80% حداکثر ضربان قلب به مدت 16 تا 30 دقیقه از گروه مقاومتی تمرین وزنه در چهار حرکت با 65 تا 80% یک تکرار پیشین و هشت تا 12 تکرار در سه تا چهار ست و گروه ترکیبی ، ترکیبی از تمرینات گروه استقامتی و مقاومتی را با حجم و شدت های ذکر شده انجام شد. آزمون یک تکرار پیشینه برای ارزیابی قدرت پیشینه در سه مرحله آزمون اولیه، پیش آزمون و پس آزمون (پس از هشت هفته بی تمرینی) برآورد گردید. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه هایی تکراری، تعقیبی و وزنی، تحلیل واریانس یک راهه(Anova) و تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد (p<0/05). بهد از هشت هفته بی تمرینی در مقایسه درون گروهی، در گروه مقاومت و ترکیبی کاهش معنی داری در قدرت پیشینه بالاتنه (پرس سینه) با قدرت پیشینه پایین تنه (اسکوات) مشاهده شد.( p<0/05)تفاوت معنی داری در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در متغیرهای اندازه گیری شده تحقیق در بین گروه ها مشاهده نشد. (p>0/05). بنابراین، نتیجه می شود میزان کاهش در متغیرهای ذکر شده در بی تمرینی کوتاه مدت صرف نظر از تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی روند یکسانی دارد. تمرین ترکیبی در حفظ سازگاری های بدست آمده نیز تفاوتی ایجاد نمی کند.

کلیدواژه ها:

بی تمرینی ، تمرین ترکیبی ، قدرت پیشینه