رابطه بین بهره وری و مدیریت زمان در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان

هدف از تحقیق حاضر رابطه بین بهره وری و مدیریت زمان در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان می باشد. از لحاظ هدف کاربردی و جزء تحقیقات میدانی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان ( رسمی، پیمانی و قراردادی ) ادارات کل ورزش و جوانان استان لرستان در سال 1394 برابر 157 نفر بود. که حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان 112 نفر تعیین شد که براساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در نهایت 100 پرسشنامه عودت و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده، بین بهره وری و مدیریت زمان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد . ضریب همبستگی به دست آمده بین دو متغیر معادل 0/343 می باشد، که نشان دهنده وجود رابطه معنادار بین دو متغیر یاد شده می باشد. با توجه به سطح معناداری به دست آمده این فرضیه در سطح معناداری 0/05 تایید می گردد. به عبارت دیگر، هر چه مدیریت زمان افزایش یابد، میزان بهره وری سازمان نیز افزایش می یابد. لذا فرضیه فوق که مدعی است بین مدیریت زمان و بهره وری سازمان رابطه وجود دارد تایید می شود. به طور کلی نتیجه می گیریم به میزانی که زان را مدیریت می کنیم احتمالا بهره وری در زمینه های کاری خویش را افزایش داده ایم. در واقع اگر بدانیم برای انجام فالیت های زسمی و غیر رسمی، اداری و غیر اداری، زمان محدودی در اختیار ما قرار می گیرد و یا خود آن را تعیین می کنیم، بیشترین تمرکز خود را بر چگونگی استفاده ی بهینه از زمان صرف خواهیم نمود تا هم زمان مورد نظر، هدر نرفته و هم بتوان برای نیل به اهداف از آن بهره مند شد. در این خصوص لازم است به یک سیستم مناسب و موثر در استفاده از مدیریت زمان بیاندیشیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، بهره وری ، کارکنان ، استان لرستان