بررسی اثر تعداد جلسات تمرین طناب زنی بر توان عضلانی و تعادل دختران دانش آموز مقطع تحصیلی ابتدایی شهرستان دیلم

طی بررسی های انجام شده ، مشخص شده است که دانش آموزان به طور کامل، فعال و با تحرک نیستند. پس ضروری است تمام دانش آموزان به ورزش هایی بپردازند که برای بهبود سلامتی و نیز ارتقای سطح سلامت آنها مفید باشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تعداد جلسات تمرین طناب زنی بر توان عضلانی و تعادل دختران دانش آموز مقطع تحصیلی ابتدایی شهرستان دیلم بود. این تحقیق از نوع کاربردی و روش پژوهش در آن نیمه تجربی است، که با طرح پیش آزمون و پس آزمون به طور تصادفی در قالب دو گروه تجربی و گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهرستان دیلم تشکیل می دادند که از این میان، 24 آزمودنی با میانگین سن 10 سال و قد 141 سانتیمترو وزن 33 کیلو گرم بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند.آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تجربی ( به ترتیب 1 و 2 جلسه تمرین طناب زنی ) و گروه کنترل ( هر گروه 8 نفر ) تقسیم شدند توان عضلانی و تعادل آزمودنی ها قبل و بعداز اجرای پروتکل تمرینی اندازه گیری شد. پروتکل تمرینی شامل طناب زدن به شکل پرشی ( ساده ) اجرا گردید و مدت زمان هر جلسه تمرین در طول 8 هفته، 25 دقیقه بود، که بر اساس اصل اضافه بار تدریجی، هر دو هفته یکبار بر شدت تمرینات افزوده می شد. برای سنجش و ارزیابی شاخص های جسمانی توان عضلانی و تعادل به ترتیب برای ارزیابی توان عضلانی آزمودنی ها از آزمون پرش سارجنت و برای ارزیابی تعادل آزمودنی ها از آزمون تعادل ایستای لک لک استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و جهت آزمون فرضیه تحقیق از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه ( ANOVA 4) استفاده گردید. همچنین سطح معنی داری برای تایید یا رد فرضیه ها ( α==0/05 ) در نظر گرفته شد و کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد بین تاثیر 1 و 2 جلسه تمرین طناب زنی بر توان عضلانی دختران دانش آموز مقطع ابتدایی، تفاوت معنی داری وجود دارد اما این تفاوت بر روی شاخص تعادل آنها معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

توان عضلانی ، تعادل ، دانش آموزان ، طناب زنی ، تمرین هفتگی